MENU

Hemoroidy (żylaki odbytu, guzki krwawnicze)

Co to jest hemoroid?

Struktura anatomiczna znajdująca się w kanale odbytu, występuje u każdego człowieka. Są to takie poduszeczki dobrze unaczynionej tkanki, które mają w sobie połączenia tętniczo-żylne. Ich rola polega na uszczelnianiu odbytu. Częstość zachorowania na żylaki odbytu wynosi od 5% do 50%, przy czym częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem.

Klasyfikacja choroby hemoroidalnej

  • I stopień - hemoroidy na zewnątrz nie widoczne. W badaniu wziernikiem widoczne jako uwypuklenie
  • II stopień – hemoroidy na zewnątrz nie widoczne wypadają poniżej kresy grzebieniastej i wpadają podczas defekacji do kanału odbytu, następnie samoistnie się cofają
  • III stopień - hemoroidy na zewnątrz widoczne wypadają podczas defekacji na zewnątrz i wymagają ręcznego odprowadzenia
  • IV stopień – hemoroidy stale wypadnięte poza kanał odbytu i nie udaje się ich odprowadzić do kanału odbytu

Przyczyny choroby hemoroidalnej

Przyczyny choroby hemoroidalnej nie są do końca poznane. Powstawaniu choroby sprzyjają:

  1. przewlekłe zaparcia
  2. siedzący tryb życia
  3. otyłość
  4. czynniki dziedziczne
  5. błędy dietetyczne (ostre przyprawy, alkohol)
  6. ciąża

Objawy

  • krwawienie jest najczęstszym objawem hemoroidów, ale jego przyczyną mogą być również inne choroby dolnego odcinka przewodu pokarmowego takie jak rak i choroby zapalne jelita grubego i odbytnicy dlatego każde krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego wymaga pogłębionej diagnostyki,
  • świąd najczęściej jego przyczyną jest wypadanie i wysychanie śluzówki z kanału odbytu, a także nadmierna higiena okolicy odbytu co powoduje odczyn zapalny skóry okolicy odbytu,
  • ból nie jest objawem charakterystycznym dla choroby hemoroidalnej czasami towarzyszy IV stopniowi tej choroby, jeżeli występuje to raczej należy myśleć o innej chorobie proktologicznej.

    • Diagnostyka żylaków odbytu

  • prawidłowo zebrany wywiad
  • badanie palcem przez odbyt (per rectum)
  • badanie wziernikiem czyli badanie anoskopowe służy do prawidłowej oceny choroby hemoroidalnej i jej różnicowania z innymi chorobami odbytu
  • diagnostyka pogłębiona na którą składa się rektosigmoidoskopia i kolonoskopia, które służą do zbadania dalszej części jelita grubego, a są wykonywane głównie w celu wykluczenia raka jelita grubego i odbytnicy

    • Leczenie

    1. Dieta przeciwzaparciowa

    • wypijanie szklanki niegazowanej wody przed każdym posiłkiem
    • częste, małe posiłki co 3 godziny
    • posiłki bogate w błonnik (owoce, warzywa)
    • unikanie pikantnych przypraw
    • unikanie wysokokalorycznych posiłków

    2. Eliminowanie szkodliwych nawyków

  • długie przebywanie w toalecie
  • siedzący tryb życia

    • 3. Leczenie farmakologiczne

    Preparaty zmniejszające częstość i nasilenie zaparć

    • ISPAGUL

    Leki flebotropowe

    Ich działanie jest związane ze wzmocnieniem ściany naczyń krwionośnych, zwiększeniem napięcia ścian żył, zwiększeniem przepływu w układzie limfatycznym i normalizacją przepuszczalności naczyń włosowatych. Do tej grupy zaliczamy następujące leki:

    • Diosminex
    • DIH
    • Cyclo3Forte
    • Cyclo4Dios

    Preparaty działające miejscowo zmniejszające stan zapalny

    • Proctosone czopki
    • Posterisan H czopki
    • Procto-Hemolan czopki

    4. Nieoperacyjne leczenie żylaków odbytu

    Leczenie chirurgiczne to przede wszystkim zabiegi małoinwazyjne nie wymagające znieczulenia należą do nich

    Hemoron

    jest to zabieg wykonywany ambulatoryjnie polega na przyłożeniu u podstawy hemoroida elektrod z prądem o niskim natężeniu co powoduje zmniejszenie ukrwienia i cofnięcie stopnia zaawansowania choroby hemoroidalnej. Do zabiegu nie trzeba się przygotowywać. 
Podczas zabiegu pacjent ułożony jest na boku zabieg wykonywany jest przez anoskop operacyjny (jest to plastikowa rurka około 10 cm długości), podczas zabiegu pacjent odczuwa parcie na stolec lub mocz, czasami określa to jakby coś przeszkadzało w podbrzuszu. Podczas zabiegu nie ma bólu, ponieważ strefa w której są przykładane elektrody nie ma receptorów bólowych. Zabieg trwa około 20 min. Podczas każdego zabiegu zaopatrywane są wszystkie 3 hemoroidy. Po zabiegu wszystkie dolegliwości zgłaszane przez pacjenta podczas zabiegu ustępują i pacjent może wracać do codziennej aktywności. Wskazaniem do zabiegu jest I i II stopień choroby hemoroidalnej często jest także wykonywany jako uzupełnienie metody gumkowania

    Metoda Barrona

    metoda polega na założeniu u podstawy guzka krwawniczego (hemoroida) gumki, która powoduje niedokrwienie a następnie martwicę i taki niedokrwiony hemoroid odpada zazwyczaj między 7 a 14 dniem po zabiegu. W chwili odpadnięcia może jednorazowo dojść do krwawienia z odbytu. Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie bez znieczulenia, ponieważ strefa, w której zakładana jest gumka nie posiada unerwienia czuciowego. Zabieg odbywa się na lewym boku do kanału odbytu wkładany jest anoskop zabiegowy, aby uwidocznić zmieniony hemoroid. Następnie guzek jest przeprowadzany szczypczykami przez światło specjalnego Ligatora z którego zsuwane są gumki na zmieniony guzek.

    Wskazania

    • hemoroidy II stopnia i w wybranych przypadkach III stopnia

    Powikłania

    • ból w razie za niskiego założenia opaski w strefie unerwienia czuciowego wtedy należy zdjąć gumkę i założyć nieco wyżej w kanale odbytu
    • zakrzep w kanale odbytu
    • miejscowy stan zapalny, bardzo rzadko ropień co manifestuje się podwyższoną temperaturą ciała i bólem